Wat is gezond eten? – Mijn zoektocht naar echt voedsel

Gezond eten – het lijkt zo’n simpel onderwerp, maar voor mij is het een lange zoektocht geweest.
Er is zóveel informatie, zoveel meningen, trends en diëten. En geloof me: ik heb ze bijna allemaal geprobeerd.

Ik was in mijn puberteit vegetariër, heb het Sonja Bakker-dieet gevolgd, en zelfs een blauwe maandag Herbalife verkocht. Ondertussen kende ik ook de andere kant: lekkere trek, chocola, chips, afhaalmaaltijden, gemak. Die verleidingen verdwijnen nooit helemaal — en dat is oké.

Maar met de jaren ben ik wel wijzer geworden. Ik heb geleerd wat écht gezond is voor mijn lichaam. En als ik het logisch kan beredeneren, dan voel ik me gemotiveerd om het vol te houden.

Hoe ik de oermens in mezelf ontdekte

Rond mijn dertigste kwam ik in aanraking met Oersterk en het paleo-dieet. Wat mij daarin aanspreekt, is dat het uitgaat van wie we van oorsprong zijn: jagers en verzamelaars. Ik zie het zó voor me: mensen die eten wat de natuur dat seizoen te bieden heeft — bessen, knollen, kruiden, vlees of vis als ze geluk hadden.

In de winter voel ik zelf ook die drang naar vlees; logisch, want er is dan weinig te plukken. En in de zomer juist meer zin in groente en fruit. Ik voel me dus eigenlijk wel een moderne jager-verzamelaar — alleen eentje met een vriezer en een webshop.

Verbinding met de natuur (en intuïtie)

Wat ik nog mis? De directe verbinding met mijn omgeving. Ik ben jaloers op wildplukkers die precies weten wat ze kunnen eten uit de natuur. Zij hebben die oerkennis opnieuw geleerd; ik geloof dat wij die allemaal nog ergens in ons DNA hebben zitten.

Soms voel ik dat intuïtief aan. Laatst had ik ineens het gevoel dat ik magnesium tekort kwam — en dat klopte ook. Dat vul ik nu aan met een supplement. Idealiter was ik gewoon naar buiten gelopen om te voelen welke plant magnesiumrijk is. Maar goed… realistisch blijven.

Onze voorouders en onze voeding

Wetenschappers zeggen dat de oermens overal ter wereld leefde, in totaal verschillende omgevingen. De ene stam aan zee, de andere op de steppes of in het bos. Hun voeding was dus afgestemd op hun leefgebied — vis, vlees, noten, knollen, vruchten, wat er maar voorhanden was.

Ik merk dat ik vooral trek heb in vlees van grazers, wortelgroenten en fruit. Misschien stroomt er wel wat nomadenbloed door mijn aderen; ik voel me in elk geval thuis bij die steppemensen.

De balans tussen puur en praktisch

Onze oerouders aten puur, simpelweg omdat er niets anders wás. Maar ze leden ook honger en werden niet oud. Dus om hun eetstijl heilig te verklaren en de onze te verketteren — dat voelt te kort door de bocht.

De waarheid ligt ergens in het midden. Want onze landbouwgrond bevat tegenwoordig veel minder voedingsstoffen, mineralen en sporenelementen dan vroeger. Zelfs pure voeding bevat daardoor soms minder kracht dan je zou denken.

Dus ja, ik eet zoveel mogelijk puur en vers, af en toe een stukje wildvlees of vis, maar ik vul ook aan met supplementen als dat nodig is. Niet dogmatisch, gewoon realistisch.

Gezonde voeding begint bij gezonde bodem

Zelfs op onze eigen boerderij merk ik het: de bodem moet herstellen. De groenten uit onze tuin zijn vers en levend, het vlees van onze dieren voedzaam — maar de bodem kan nog rijker. Alles in de natuur is verarmd en uit balans geraakt.

Met regeneratieve en syntropische landbouw proberen we die voedingsrijkdom terug te brengen. Een gezonde bodem = gezonde planten = gezonde dieren = gezonde mensen. Zo simpel is het uiteindelijk.

Wat is gezond eten volgens mij?

Gezond eten is voor mij varen op intuïtie. Luisteren naar wat je lichaam vertelt — wat het nodig heeft, én wat niet. Eten uit verbinding met de natuur, met dankbaarheid en verstand. 

Niet perfect, wel bewust. Niet star, wel eerlijk.

Dat is voor mij gezond eten.